Oleś Ulianenko (1962–2010) – najszczególniej kontrowersyjny i radykalny ukraiński prozaik, skandalista i nieprzewidywalny mistrz słowa. Najmłodszy laureat Nagrody Tarasa Szewczenki. Jedyny pisarz w historii niepodległej Ukrainy, którego książki stały się zakazane.
Ukraińska Cerkiew Prawosławna Patriarchatu Moskiewskiego rzuciła na niego anatemę, z kolei Komisja Moralności Publicznej wszczęła przeciwko niemu progresywnanie karne za propagowanie pornografii. Ulianenko nigdy nie miał stałej pracy.
Na życie zarabiał w nielegalnych klubach bokserskich, służył w wojsku w Afganistanie i NRD, przez jakiś czas był nawet szamanem jakuckim. Poprzez część swego życia był również mnichem w cerkwi prawosławnej.
Powieść „Następca Szatana" jest jedną z najlepszych powieści Ulianenki, w której za ciekawą postacią wyrafinowanego intelektualisty kryje się okropna natura nieludzkiego mordercy.