Zaufanie do systemów sztucznej inteligencji

VI tom serii wydawniczej „Informatyka a filozofia" W prezentowanym wyborze tekstów zagadnienie zaufania podjęto w sposób realnie aktualny i wszechstronny. Odnosi się to równocześnie do kwestii ogólnych, wręcz filozoficznych, związanych z narzuceniem na sposób działania sprzętów pewnych norm, które od wieków postulują etycy (np.

Arystoteles); jak też do kwestii niezwykle szczegółowych, osadzonych w kontekście bieżących zastosowań. W obszarze zastosowań uwypuklono kwestie tak przeróżne, jak zaufanie do systemów SI wspomagających edukację, projektowanie bezpiecznych miast przyszłości (tzw.

smart cities) czy zaufanie do programów i systemów usprawniających funkcjonowanie zróżnicowanego typu organizacji. Spomiędzy wielu czynników wzmacniających zaufanie do nienaturalnej inteligencji szczególny nacisk położono na dwa – produktywność systemu połączoną z bezpieczeństwem użytkowników i jego poznawczą przezroczystość połączoną z umiejętnością zrozumiałego dla człowieka wyjaśniania podejmowanych poprzez system decyzji.

Konkluzje autorów nie są jednolite. Niektórzy są optymistami, przekonując,choćby najmocniej rozwinięta nienaturalna inteligencja pozostanie czymś na zarys kontrolowanej poprzez człowieka „mechanicznej lalki".

Inni są bardziej sceptyczni, licząc się z możliwością zaistnienia systemów nienaturalnych, które przypominają bardziej „mroczne widmo" – czyli skrajnie niebezpieczny dla człowieka artefakt, zdolny do przejęcia nad nim fizycznej i psychicznej kontroli.