Analiza porównawcza modelu rozprawy głównej: między kontradyktoryjnością a inkwizycyjnością (Wolters Kluwer Polska SA)

\n\nKsiążka pokazuje jeden z najistotniej kluczowych i aktualnych problemów procedury karnej – wybór między inkwizycyjnością a kontradyktoryjnością modelu rozprawy głównej. Omówiono w niej nie tylko kształt normatywny wybranych instytucji procesowych, ale także przybliżono dyskusję w doktrynie poszczególnych państw dotyczącą produktywności i zasadności danego rozwiązania.

Poddano jeszcze analizie konsekwencje określonego ukształtowania procedury karnej. \n\nW opracowaniu omówiono ukształtowanie modelu rozprawy głównej w procesie karnym w Polsce, we Francji, w Niemczech, Anglii, Stanach Zjednoczonych i we Włoszech.

Przedstawiono w nim, jak informacje rozwiązanie procesowe funkcjonuje w określonym otoczeniu prawnym i jakie są konsekwencje przebiegu i zasad prowadzenia rozprawy w porównaniu z modelem polskim.\n Publikacja jest asygnowana dla prawników, w szczególności adwokatów, radców prawnych, sędziów oraz pracowników naukowych.

\n\n„Autorką monografii jest nad wyraz wybitna znawczyni prawa karnego międzynarodowego, współczesnego prawa karnego procesowego obowiązującego za granicą oraz prawa procesowego karnego na terenie Unii Europejskiej, autorka m.in.

atrakcyjnej książki (w j. Angielskim) o modelu skargowym procedury wykorzystywanej przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym ( ).\n Recenzowana rozprawa napisana została w oparciu o metodę operowania modelami. Podejście to przyjęło się w polskiej teorii procesu już w 1968 r.

i obecnie stało się prawieklasyczną metodą badania instytucji prawa (używam tego słowa w znaczeniu klasycznym wywodzącym się jeszcze z kodyfikacji Justyniana). ( ) Autorka przygląda się bacznie najpierw fundamentalnym pojęciom dla rozprawy – kontradyktoryjności i inkwizycyjności, opisuje precyzyjnie rolę zasad związanych z tymi pojęciami.

Działanie zrozumiałe, od wyjaśnienia kwestii tu pojawiających się było możliwe przystąpienie do analizy wyszczególnionych modeli". \n\nZ recenzji prof. Dr. Hab. Stanisława Waltosia