Bazgracz reinterpretuje twórczość jednego z najmocniej intrygujących artystów XVIII wieku – Jeana-Pierre’a Norblina. Jest opowieścią o wkraczaniu młodego adepta sztuki w dorosłość, o dostosowywaniu się do wymogów kultury wytwornej oraz o poszukiwaniu artystycznej wolności w oświeceniowej Europie.
Książka polemizuje z kliszami dotyczącymi recepcji Norblina i przenosi spojrzenie na problemy głównie z nim niekojarzone – społeczne, klasowe i tożsamościowe. Obok dzieł poprawnie znanych znalazły się tu reprodukcje prac ukrywanych w muzealnych magazynach, zaginionych albo „niskich", jak choćby rysunki ukazujące żebraków czy karykatury innych artystów.