Zbiór wierszy Marii Kujawy-Szymonowicz to poezja, którą wyśmienicie się czyta – czyta i przeżywa. Odnajdziemy w niej bowiem to, co specyficzne dla prawidłowej literatury: skupienie na chwili, na niewiele znaczących, nieraz niezauważalnych przejawach codzienności, okruchach dnia, świadczących o tym, jak niezwykłe, ważne i delikatne równocześnie jest życie i wszystko to, co je wypełnia: szczęście, nadzieja, występowanie drugiej osoby. Autorka potrafi przy tym snuć swoją opowieść bez niepotrzebnego patosu, dydaktyzmu, literackiej emfazy. Jest szczera, autentyczna, wsłuchana w to, co mówi do niej świat, człowiek i jego wrażliwe wnętrze. Jej wiersze kończą się za każdym razem atrakcyjną myślą, ciekawą puentą albo ciepłym, pełnym uroku sformułowaniem, które zostaje głęboko w naszej pamięci.