Hivstorie. żywe polityki hiv/aids w polsce

Jak konstruowane są polityki HIV/AIDS w Polsce? Co cechuje aktywizm w polu HIV/AIDS? Jakie są wyobrażenia społeczne na temat HIV? Jak zmieniają się one w czasie? Co budowało narrację o HIV w Polsce w przeszłości? Co buduje ją dziś? Kim są aktywistki i aktywiści zaangażowani w polskie polityki HIV-owe, jakie są ich doświadczenia, formy zaangażowania i praktyki? W jaki sposób oceniają i pozycjonują się wobec państwowych polityk, powstałych w odpowiedzi na epidemię HIV w Polsce? W książce HIVstorie.

Żywe polityki HIV/AIDS w Polsce odpowiadamy na te pytania wspólnie z aktywistami i aktywistkami działającymi w polu HIV/AIDS. Za pośrednictwem wywiadów stwarzających historię mówioną, przeprowadzonych z piętnastoma osobami zaangażowanymi w polityki HIV/AIDS w Polsce, książka ta przedstawia, jak poprzez ostatnie trzydzieści lat HIV był w naszym kraju rozumiany, przeżywany i negocjowany – nie tylko jako kwestia medyczna, lecz także, a może z reguły, jako problem polityczny, mobilizujący do działania, do poszukiwania nowych ram myślenia o zdrowiu, chorobie, śmierci, nierównościach, obywatelskości i prawach człowieka.

Justyna Struzik i Agata Dziuban Uważam tę książkę za stanowczo cenny wkład w opis działań na rzecz osób żyjących z HIV/AIDS i związanego z tą problematyką aktywizmu, o walorach jednocześnie historycznych – zamieszczone w tomie wywiady to wyśmienite realizacje historii mówionej – jak i strategicznych oraz poręcznych.

Lektura tych wywiadów podsuwa nie tylko pokaźne pytania dotyczące pożądanych kierunków rozwoju polityk pomocowych w zakresie HIV/AIDS,ukazuje realne rozwiązania. W głównej mierze jednak wskazuje na stanowcze braki w zakresie tej polityki po stronie władz centralnych, a w wielu miejscach także samorządowych, i proponuje znaczącą zmianę podejścia do tych spraw – przez odrzucenie postaw oceniających (moralizatorskich) i uwzględnienie sprawczości osób zainteresowanych [klientów].

Fragment recenzji dr hab. Tomasza Basiuka, prof. UW Justyna Struzik – adiunktka w Instytucie Socjologii UJ. Pracę doktorską poświęciła mobilizacji queerowej w Polsce. Jej książka „Solidarność queerowa" została nagrodzona jako najkorzystniejsza książka genderowa poprzez Polskie Towarzystwo Genderowe w 2020 roku, a w 2021 roku otrzymała Nagrodę im.

Stanisława Ossowskiego. Aktualnie w ramach projektu CrimScapes: Navigating Citizenship through European Landscapes of Criminalization przygląda się kryminalizacji używania substancji psychoaktywnych z perspektywy użytkowników, a także aktywistów.

stanowczo interesują ją oddolne mechanizmy nawigowania kryminalizacji. Aktywnie działa w Sekcji Socjologii Płci Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Agata Dziuban - socjolożka i outreachworkerka. Adiunktka w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Zaangażowana w realizację projektów badawczych poświęconych mobilizacji ruchu pracownic i pracowników seksualnych w Europie, sytuacji migrantek w sektorze usług seksualnych w Polsce i kształtowaniu polityk w zakresie HIV.

Pracowała z Justyną Struzik w projekcie Disentangling European HIV/AIDS Policies: Activism, Citizenshipand Health (EUROPACH). O becnie zaangażowana w międzynarodowy projekt badawczy CrimScapes: Navigating Citizenship through European Landscapes of Criminalization.