Ochrona bezpieczeństwa i porządku stanowi istotnie doniosłą sferę działalności publicznej pod każdą szerokością geograficzną, będąc niezbędnym warunkiem sprawnego funkcjonowania jakiegokolwiek państwa, a także wolnej od zagrożeń egzystencji jego obywateli.
W wypełnianie tej funkcji zaangażowane są, ze względu na jej specyfikę, przede wszystkim podmioty państwowe, przy czym główny ciężar w tym zakresie spoczywa na wyspecjalizowanych formacjach (służbach) państwowych, specjalnie w tym celu powołanych.
Służby te, dla realizacji powierzonych im zadań (m.in. W drodze czynności podejmowanych poprzez ich unkcjonariuszy), zostały wyekwipowane w stosowne instrumenty prawne oraz materialne, przy czym stanowczo istotną rolę odgrywają, będące standardowym atrybutem wszystkich tego typu formacji, środki przymusu bezpośredniego i broń palna.
użytkowanie tych instrumentów jest konieczne dla sprawności działań służb ochrony bezpieczeństwa i porządku, równocześnie jednak tworzy podwyższone ryzyko dodatkowo niekorzystnych, niekiedy wręcz groźnych następstw.