Autorzy podręcznika założyli, iż Czytelnik już zna niektóre komponenty kursu wytrzymałości tworzyw, takie jak wyznaczanie sił przekrojowych w prostych układach prętowych, obliczanie charakterystyk geometrycznych figur płaskich i podstawowe równania mechaniki ciała rozciągliwego w zagadnieniu przestrzennym.
W opracowaniu sprowadzono je do zagadnienia jedno- i dwuwymiarowego, z omówieniem niektórych cech stanu naprężenia lub odkształcenia, stosowanych w dalszej części podręcznika. W książce poruszono niemało zagadnień funkcjonalnych związanych z projektowaniem, co stanowi korzystny punkt wyjścia do wykładów z przedmiotów traktujących szczegółowo o konstrukcjach metalowych, drewnianych, żelbetowych czy zespolonych.
Ukierunkowanie na zagadnienia związane z budownictwem nie ogranicza jednak ogólności podręcznika, który może być używany także na innych kierunkach studiów. W podręczniku szczegółowo omówiono zagadnienia prętów zginanych i obciążonych osiowo i wybrane przypadki prętów skręcanych.
Wyprowadzono i omówiono podstawowe sformułowania zagadnień brzegowych różnorodnych teorii prętów i metody ich badania i rozwiązywania. Zamieszczono liczne przykłady rozwiązań zadań z podaniem wyników w formie graficznej oraz ich interpretacją w odniesieniu do potencjalnych zastosowań w budownictwie.
Przedstawiono również wstęp do metody części skończonych w zaimplementowaniu do prętów obciążonych osiowo i zginanych. Zagadnienia przeanalizowano zarówno w zakresie sprężystym, jak i elastyczno-plastycznym, wprowadzając podstawy teorii nośności granicznej.
Omówiono także zjawisko wyboczenia w kontekście obowiązujących rozwiązań normowych. Książka jest podzielona na osiem rozdziałów. Materiał zawarty w rozdziałach od pierwszego do szóstego dotyczy zagadnień elastycznych, które umożliwiają wyznaczenie przemieszczenia (sztywności) komponentów konstrukcyjnych i, na skutek czego, na ich wykorzystanie w wymiarowaniu części na stan graniczny wykorzystywania.
Treści przedstawione w rozdziałach siódmym i ósmym i częściowo szóstym dotyczą wyznaczenia nośności składników konstrukcyjnych, osiąganej przez wyczerpanie wytrzymałości materiału albo utratę stateczności prętów, dającej podstawy do wymiarowania na stan graniczny nośności.