Polityka senioralna w jednostkach samorządu terytorialnego, 0E34F10CEB (Wyższa Szkoła Humanitas)

W niniejszej pracy, mającej charakter interdyscyplinarny, autorki podjęły rozważania nie tylko na temat polityki senioralnej, a także związanych z nią obszarów prawa i administracji, lecz także funkcjonalnego rozmiaru polityki społecznej na rzecz osób starszych (korzystne praktyki) i zarysowały tło omawianej problematyki: począwszy od kontekstu historyczno- kulturowego, a skończywszy na nowoczesnych technikach i odniesieniu ich użycia dla podnoszenia jakości życia seniorów na świecie.

Autorkom udało się scharakteryzować temat niezwykle szeroko i wielokontekstowo. W rozdziale pierwszym opisana została kondycja seniorów w poszczególnych epokach historycznych. Zwrócono uwagę na fakt, iż pierwsi ludzie nie zaznali starości, a co za tym idzie – w czasach prehistorycznych problem starości nie istniał.

Średnia długość życia ludzkiego oscylowała bowiem w granicach 20 lat. Z biegiem czasu nastąpiło wydłużenie trwania życia, a seniorzy coraz częściej zaczęli wchodzić w skład wielopokoleniowej rodziny. W rozdziale drugim opisane pozostały zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie XX wieku.

Omówiono przykłady realizacji motywu starości w literaturze, teatrze, a także w filmie i reklamie telewizyjnej. Seniorzy są dziś bohaterami tekstów kultury popularnej, jednak w mediach zwykle pojawiają się ich stereotypowe wizerunki, które pogłębiają przepaść dzielącą ich od osób młodych i utrwalają niesprawiedliwy obraz seniora.

Rozdział trzeci zawiera wprowadzenie w zagadnienia polityki społecznej i polityki senioralnej, pełniąc rolę przygotowania definicyjnego, poprzedzającego kolejne części rozważań. W tekście scharakteryzowano zagadnienia związane z gerontologią społeczną, wyjaśniono jej funkcje i związki z innymi naukami.

Pokrótce przedstawiono także definicję polityki społecznej i wyjaśniono, czym jest polityka senioralna. W rozdziale czwartym zawarto wprowadzenie prawne: przedstawiono najważniejsze akty prawa krajowego, które współtworzą specyficzny system prawny, generując ramy polityki senioralnej w Polsce.

W rozdziale piątym odniesiono się do szczebla regionalnego (samorząd województwa) i analizie poddano 16 programów polityki społecznej, w tym dokumentów skoncentrowanych stricte na tematyce senioralnej, lecz także innych obowiązujących w tym zakresie aktów prawnych (m.in.

strategie rozwoju województw). Przytoczono priorytety, cele strategiczne i operacyjne odnoszące się do polityki senioralnej, ukazując je na tle przedstawionych poprzez władze regionów diagnoz społecznych i informacji statystycznych.

W rozdziale szóstym zaprezentowano korzystne praktyki z terenu całego kraju, które podejmowane są na rzecz seniorów, niezwykle w gminach i powiatach. Opisano mnóstwo intersujących projektów i rozwiązań, które ułatwiają życie osób starszych i uniemożliwiają ich wykluczeniu.

Rozdział ostatni dotyczy nowych technice skierowanych do osób starszych. Opisano w nim m.in. Możliwości uczestniczenia w najróżniejszych kursach i warsztatach cyfrowych w celu nauczenia się korzystania z Internetu.

na dodatek przedstawiono przykłady zastosowania wearable technology („inteligentne urządzenia", „elektronika noszona"), czy body-borne computers, czyli miniaturowych urządzeń elektronicznych, zakładanych najczęściej na ciało w postaci zegarków, biżuterii, okularów, ciuchów itp.

technika ta znajduje pokaźne użycie, a wytwarzana jest w celu podniesienia jakości życia, a także poszerzenia, czy tzw. „przedłużenia" zmysłów. Olbrzymią grupą odbiorców tego typu wynalazków są właśnie osoby starsze.

W rozdziale tym omówione zostały w dodatku kwestie związane z transhumanizmem – ruchem intelektualno-kulturowym, postulującym przezwyciężenie ludzkich ograniczeń oraz udoskonalenie kondycji ludzkiej dzięki wykorzystaniu nauki i techniki.