Trwałość zmęczeniowa i przebieg pękania połączeń spawanych stali austenitycznej 1.4539 wykonanych metodą tig i laserowo (Wojskowa Akademia Techniczna)

Na Wydziale Mechanicznym Wojskowej Akademii technologicznej od wielu lat prowadzone są badania różnorodnych gatunków stali stosowanych do budowy rurocią­gów chemicznych, m.in. W ramach projektów badawczych, a także prac dyplomowych.

Badania te dotyczyły głównie połączeń spawanych stali L415MB i 1.4541 wykonanych metodą MIG, TIG i wiązką laserową. Dobór gatunku stali austenitycznej 1.4539, jak również rodzajów połączeń spawanych będących przedmiotem tej pracy doktorskiej to efekt licznych dyskusji z przedstawicielami kadry inżynierskiej z Grupy Azoty, w Tarnowie i Puławach, a także z Zakładów Chemicznych w Płocku.

Współpraca z Grupą Azoty w Tarnowie i Puławach i Zakładami Chemicz­nymi w Płocku wskazała na potrzebę podjęcia badań cechy użytkowych (w tym technicznych i eksploatacyjnych) połączeń spawanych tzw.

stali super­austenitycznej 1.4539, dla której tego typu informacje są aktualnie niekompletne. W procesie spawania stali austenitycznej 1.4539 główną rolę odgrywa przydat­ność połączenia spawanego w eksploatacji instalacji chemicznych.

Dlatego pokaźną kwestią jest wykrycie i usunięcie możliwie największej liczby znajdujących się w nich błędów, popełnionych podczas cyklu wytwarzania, a także projektowania. W związku z powyższym w pracy szczególną uwagę zwrócono na jakość metalur­giczną połączeń spawanych tworzonych wiązką lasera i metodą TIG.