Zbigniew Masternak jest prozaikiem, scenarzystą filmowym, reportażystą i… piłkarzem – co niebanalne piłkarzem utytułowanym w piłce błotnej i do tego kapitanem Reprezentacji Polskich Pisarzy w piłce nożnej, w której odcieńch zdobył ponad sto goli. Obok tych niebanalnych zajęć jest jeszcze wnikliwym czytelnikiem, w pełni świadomie koncentrującym się na nieoczywistych wyborach literackich, szczególne zainteresowanym prowincją, wręcz twierdzącym, że „wszyscy jesteśmy ze wsi”. Autor procesu Księstwo o swoich lekturach pisze w sposób zaangażowany, ale nie skrępowany jakimkolwiek programem, nieobojętny, bez ukrywania swoich sympatii czy antypatii, nie boi się ostrych sądów, a wreszcie z przekonaniem, ze swadą i przejmująco pod względem emocjonalnym i przekonywująco pod względem intelektualnym.
Czym więc są Rebelianci i komedianci? Są osobistym, miejscami intymnym, notatnikiem z lektur, w którym autor chce dostrzegać próbę odsiania ziaren od plew, a w końcu próbę stworzenia osobistego kanonu literackiego z dala od głównego nurtu obecnej krytyki literackiej.