Przeznaczeni (Luna)

Czy przeszłość może mieć znaczenie?

Adriana Wenberger wraca do Great Falls po śmiertelnym wypadku rodziców. Od tego momentu zaczynają ją dręczyć koszmary o własnej śmierci. W każdym z nich pojawiają się mężczyźni bez twarzy. Pewnej nocy kobieta śni o Davidzie, z którym łączą ją zażyłe relacje, jednak nie ma pojęcia, kim jest pan. Kiedy spotyka go na farmie, nie może uwierzyć, iż David istnieje naprawdę.

Sny nabierają tempa, a ich znajomość staje się coraz bardziej zagadkowa dla obojga.

Takiej książki jeszcze nie czytałam! Emilia Szelest zabiera nas do świata kowbojskich porachunków, szybkich koni i pokaźnej tajemnicy. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam historię Ade i Davida, nie mogąc się doczekać wyjaśnienia wydarzeń nie z tego świata. Ta historia niewątpliwie poruszy serca, wywoła uśmiech na twarzy, a także zostawi po sobie pełną nadziei myśl: za każdym razem odnajdę do ciebie drogę. Przeczytałam jednym tchem i gorąco polecam! - Ada Tulińska

Byłam pewna, że Emilia Szelest już niczym mnie nie zaskoczy. Och, jak bardzo się myliłam! Autorka porywa nas w podróż do przeszłości, na granicę jawy i snu, udowadniając, iż wszystko spod jej pióra (albo klawiatury) jest idealne! Czy przeszłość może przenikać się z teraźniejszością? Nie przegap, bo... Nie wiadomo, co Ci się przyśni;) - Katarzyna Bieńkowska / Autorka bloga Poligon Domowy

Poruszająca, niemal baśniowa i pełna emocji historia, która demonstruje, że przeznaczenie zawsze znajdzie właściwą drogę ku szczęśliwemu zakończeniu. Emilia Szelest oczarowała mnie tą historią i nadal jestem pod jej urokiem! - Barbara Bandyk, @zaczytana.book

Emilia Szelest – autorka powieści z gatunku romans, kryminał i erotyk. Rodzinnie i zawodowo związana z Sanokiem. Aktualnie pełni funkcję redaktor naczelnej „Tygodnika Sanockiego”. Prywatnie lubi motocykle, hokej, a także muzykę. Kocha zwierzęta, lecz z braku czasu nie ma własnego zwierzaka, liczy, iż pewnego dnia się to zmieni. Nie wyobraża sobie dnia bez kawy. Skrycie marzy o napisaniu scenariusza filmowego. Boi się straty czasu, więc każdego dnia wyciska z niego jak najwięcej.