Jako istota rozumna, poszukująca, obdarzona zdolnością refleksji, człowiek nieprzerwanie pozostaje we władzy tego, co ukryte, tajemne - czyli właśnie mistyczne. Będąc w stanie ciągłego "uwiedzenia", próbuje na wszelakie sposoby przybliżyć się do tego "zakrytego porządku". Na przestrzeni stuleci jego usiłowania przyjmowały przeróżne formy. Szlak poszukiwań wiódł od ascezy oraz monastycznego trybu życia poświęconego modlitwie i służbie Bogu w wiekach przeciętnych, poprzez psychodeliczną wolność eksperymentowania ze środkami halucynogennymi, trwającą aż po lata 60. XX wieku. W najnowszej historii rozwoju myśli ludzkiej echa odwiecznej fascynacji tym, co ukryte pobrzmiewają we wnioskach płynących z osiągnięć fizyki kwantowej, a także teorii względności. Historia percepcji doświadczenia mistycznego przypomina momentami opowieść z kart znacznej antycznej epopei - jej główny bohater zmuszony jest do stawienia czoła rozlicznym przeciwnościom losu oraz nie za każdym razem przychylnym interwencjom sił nadprzyrodzonych. Mistyka to wieczna zagadka, niedopowiedzenie, przemilczenie. Sztuka skomplikowana i niezbyt łaskawa dla swego adepta. Jest niczym "Pani wyroczni Delfickiej, która nie mówi, nie tai, daje tylko znak". Fragment książki