Jan Śniadecki (1756-1830), Wielkopolanin. Uczony: matematyk, astronom i filozof, także pedagog, biograf i miłośnik polszczyzny; jedna z najwybitniejszych postaci życia umysłowego, a zarazem prawdziwy autorytet moralny początku XIX stulecia.
Po ukończeniu Akademii Krakowskiej studiował za granicą, by po powrocie na macierzystą uczelnię wykładać matematykę i astronomię, a także współpracować z Hugonem Kołłątajem w dziele przekształcania akademii w Szkołę Główną Koronną.
Następnie na niemało lat związał się z Imperatorskim Uniwersytetem Wileńskim. Jako profesor i wieloletni rektor tej uczelni wydajnie dbał o jej rozwój. Pisma poświęcone zagadnieniom literackim stanowią margines jego naukowej spuścizny, będąc zarazem frapującym świadectwem klasycystycznej świadomości estetyczno-literackiej ich autora.
Spis treści O JĘZYKU POLSKIM MALWINA. LIST STRYJA DO SYNOWICY PISANY Z WARSZAWY 31 STYCZNIA 1816 R. (NOWEGO STYLU) Z PRZESŁANIEM NOWEGO POD TYM TYTUŁEM ROMANSU O LITERATURZE O PISMACH konwencjonalnYCH I ROMANTYCZNYCH FILOZOFIA UMYSŁU LUDZKIEGO, CZYLI ROZWAŻNY WYWÓD SIŁ I DZIAŁAŃ UMYSŁOWYCH (FRAGMENTY)