Dzieje Polski za panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1669–1673) nie należą do najlepiej opracowanych w naszej historiografii. Okres ten bowiem, pełen tragicznych wydarzeń, nie budził entuzjazmu badaczy. Traktowano go po macoszemu jako czas upadku politycznego i gospodarczego. Może właśnie dlatego trzeba żeby zbadać przyczyny, wyróżnić winowajców, potępić lub rozgrzeszyć, a może znaleźć w dodatku jasne światła w tych mrokach? z całą pewnością król Michał nie był osobowością na miarę Wazów czy choćby współczesnych sobie, jak hetman Jan Sobieski, podkanclerzy koronny Andrzej Olszowski, a nawet prymas Mikołaj Prażmowski. W znikomym również zapewne stopniu wpłynął na dzieje ówczesnego państwa polskiego. Niemniej warto dowiedzieć się, jak to było naprawdę, w czym pomógł, w czym pobłądził, w czym zawinił. Okres jego panowania, choć niedługi, bo niespełna pięcioletni, był jednak szczególnie ważny w dziejach Rzeczypospolitej, zwykle w dziedzinie politycznej, wszak tylko o sto lat wyprzedzał pierwszy rozbiór Polski. Czy ma to swą wymowę? Zbadajmy.