Elementy trzeciej kultury w procesie tłumaczenia prozy holenderskich indii wschodnich na języki pols, AZ#71C7ED0BEB/DL-ebwm/pdf (Universitas)

Książka demonstruje polikonfrontatywną analizę zabiegów translatorskich zastosowanych w działaniach translacyjnych ukierunkowanych na tłumaczenie komponentów trzeciej kultury – zjawiska, któremu dotychczas przypisywano marginalny charakter w badaniach nad translacją. Celem badań usytuowanych w paradygmacie translatoryki antropocentrycznej było omówienie istoty składników trzeciej kultury, jak także prześledzenie, przy pomocy jakich technik i w ramach jakich strategii tłumaczeniowych nazwy elementów trzeciej kultury zostały przetłumaczone w przekładach pięciu dzieł literatury Holenderskich Indii Wschodnich autorstwa dwóch holenderskich pisarek – Madelon Székely-Lulofs (1899–1958): Rubber. Roman uit Deli i Koelie oraz Helli S. Haasse (1918–2011): Oeroeg, Heren van de thee i Sleuteloog – na języki niemiecki i polski.

Michał Gąska – doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, translatoryk, germanista i niderlandysta, asystent w Zakładzie Translatoryki i Glottodydaktyki Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują problematykę przekładu nazw części kulturowych w tekstach literackich i zagadnienia związane z tłumaczeniem części języków specjalistycznych w tekstach niespecjalistycznych (literackich i audiowizualnych) oraz translodydaktykę. Swoje refleksje naukowe lokuje w paradygmacie translatoryki antropocentrycznej. W ramach działalności naukowej uczestniczy w pracach kolegium redakcyjnego czasopisma naukowego „Studia Translatorica”.