W sierpniu 1920 roku wojsko polskie wydajnie zastopowało marsz bolszewików dążących do opanowania całej Europy. Odrodzona Rzeczpospolita, wbrew temu, co wieszczył Trocki, nie okazała się nieskomplikowanym do pokonania etapem na drodze do wszechświatowej rewolucji, ale produktywną tamą, która produktywnie obroniła nasz kontynent przed zalewem krwawego, bolszewickiego terroru.
O zwycięskich polskich dowódcach, Naczelnym Wodzu Józefie Piłsudskim, generałach Rozwadowskim, Sikorskim, Latiniku, Śmigłym-Rydzu czy Roi napisano tomy, podobnie jak o żołnierzach walczących pod ich komendą. Jak się okazuje, polskie kobiety także miały niemały wkład w sukces polskiego oręża, jakim było odparcie bolszewików. Nie tylko wspierały swoich mężów i synów, zmagających się z wojenną codziennością, lecz chwytały za broń, aby bronić swych domów w obliczu wroga. Były także sanitariuszkami, zaopatrywały panów w odzież, dostarczały paczki z żywnością. Kobiety to ciche bohaterki Cudu nad Wisłą i obrony kraju przed bolszewicką zarazą.