Nauka gry w szachy (RM)

Ta konwencjonalna publikacja wybitnego kubańskiego szachisty ukazała się po raz pierwszy w 1921 roku, lecz do dziś nie straciła nic na wartości. Capablanca przedstawił w niej w standardowy dla siebie, lakoniczny i stylowy sposób, ergonomiczne zalecenia dotyczące różnorodnych komponentów i aspektów gry szachowej, ilustrując je w pouczający sposób własnymi partiami i fragmentami pojedynków innych sporych mistrzów swej epoki.

Capablanca omówił m.in.:

• podstawy strategii szachowej,
• zasady planowania,
• rolę inicjatywy w szachach,
• strategię rozgrywania końcówek.

José Raúl Capablanca (1888–1942) – uważany jest za jednego z najwybitniejszych szachistów w historii, niesłychanego wirtuoza gry pozycyjnej. Tytuł mistrza świata zdobył w 1921 roku, pokonawszy jego wieloletniego posiadacza Emanuela Laskera. Cieszył się wtedy sławą niepokonanego, gdyż na swojej drodze do tej godności przegrał zaledwie kilka partii turniejowych. Po niespodzianej porażce w meczu z Aleksandrem Alechinem w 1927 roku nie zdołał odzyskać szachowego tronu (m.in. Dlatego, iż Alechin odmawiał udzielenia mu rewanżu), ale aż do wybuchu drugiej wojny światowej pozostawał w ścisłej czołówce arcymistrzów.