John Lewis Gaddis, wybitny amerykański historyk, znawca problematyki zimnej wojny, analizuje myśl i działania wielkich strategów, od perskiego króla Kserksesa poprzez Napoleona po Roosevelta, z perspektywy sentencji starogreckiego poety, zinterpretowanej poprzez brytyjskiego filozofa Isaiaha Berlina w znanym tekście Jeż i lis. Esej o pojmowaniu historii u Tołstoja. Gaddis prowadzi czytelnika przez kolejne epoki i w każdym z rozdziałów przedstawia twórców wielkich strategii oraz postacie historyczne, które musiały podejmować strategiczne decyzje: Kserksesa i Artabanosa, Peryklesa młodego i starego, Oktawiana Augusta i producent Antoniusza, św. Augustyna i Machiavellego, Filipa II i Elżbietę I, ojców założycieli Stanów Zjednoczonych i króla Jerzego III; Napoleona i Clausewitza, prezydentów Lincolna, Wilsona i Roosevelta. Zastanawia się, która z nich – jak jeż – jest zapatrzona w dalekosiężne cele i dąży do ich osiągnięcia, nie zważając na okoliczności, a która podąża ścieżką lisa, biorąc pod uwagę kryteria chwili. Kiedy i czy w ogóle udaje im się produktywnie powiązać cele ze środkami, jakie mają do dyspozycji – tylko bowiem pogodzenie w sobie Berlinowskich jeża i lisa pozwala odnieść sukces.
"Cele żyją bowiem tylko w wyobraźni, mogą być nieskończone: jak tron na księżycu, z którego rozciąga się spektakularny widok. Środki jednak są nieubłaganie ograniczone: to ludzie na polu walki, okręty na morzu i oddziały, które trzeba zaaprowizować. Jeśli cokolwiek ma się udać, cele i środki muszą ze sobą współgrać. Nigdy jednak nie można traktować ich wymiennie".