Proteuszowe czasy. rozpad państwowego systemu sztuki 1982-1993. stan wojenny, druga odwilż, transformacja ustrojowa (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie)

Książka opowiada o przeobrażeniach państwowego systemu sztuki w schyłkowym PRL i w początkach transformacji ustrojowej. Jej autor, wychodząc poza utarte narracje na temat kultury artystycznej lat 80. XX wieku, koncentrujące się na oporze twórców wobec komunistycznego reżimu, rysuje szerszy i bardziej zniuansowany obraz tego okresu.

przedstawia nie tylko polityczny, ale także społeczny, instytucjonalny i ekonomiczny kontekst ówczesnego życia artystycznego i dotykających go przemian systemowych. Na podstawie szerokiej kwerendy archiwalnej prezentuje relacje między polityką kulturalną państwa, instytucjami sztuki, krytyką artystyczną, rynkiem sztuki, sceną młodzieżową i podziemiem artystycznym.

Przyglądając się funkcjonowaniu państwowego systemu sztuki w „proteuszowych czasach" – w okresie stopniowego wychodzenia kraju z komunizmu – redefiniuje dotychczas stosowane cezury czasowe. Zwraca przy tym szczególną uwagę na znaczenie liberalizacji systemu po 1986 roku i procesualny charakter transformacji ustrojowej przełomu lat 80.

i 90. Książka inicjuje wspólną kolekcję wydawniczą Muzeum i Akademii, której celem jest wprowadzanie nowych perspektyw badawczych do historii sztuki polskiej XX i XXI wieku. Kolejna publikacja w serii – „Art in a Disrupted World: Poland 1939–1949" Agaty Pietrasik – ukaże się wiosną 2021 roku.