Hrabina de Segur zajęła się literaturą w wieku 57 lat i napisała łącznie dwa i pół tuzina książek. Książki tej autorki skierowana są z reguły do niewielkich dzieci, ale zawierają niemało okrutnych i tragicznych epizodów, które skłoniły niektórych badaczy do porównania hrabiny de Segur z markizem de Sade.
Tymczasem sama pisarka uważała, że jej dzieła nie są wcale fikcją, ale książkami, które miały cel wychowawczy. Akcja opowieści rozgrywa się na francuskiej wsi w okresie Drugiego Cesarstwa, gdzie mieszka Zosia.
Dziewczynka jest hołubiona poprzez rodziców, którzy opiekują się nią i przykładają szczególną wagę do jej edukacji. Ciekawa i żądna przygód, popełnia głupstwo za głupstwem, co krytycznie ocenia Paweł, jej kuzyn, który jest odpowiedzialny i spokojny i próbuje wyodrębnić Zosi właściwą drogę progresywnania.
Jej przyjaciółkami są Stokrotka i Madzia, rozsądne dziewczynki, które usiłuje naśladować. Zosia stara się być wzorową dziewczynką, ale – niestety – robi to, na co ma ochotę, ku konsternacji wszystkich.