Bawełna, samowary i sartowie (Wydawnictwo Akademickie Dialog)

„Dni imperiów i sfer wpływów dobiegły końca” mówił w Warszawie Barack Obama, posiadając – oczywiście – na myśli Rosję i – zapewne – znane stwierdzenie Putina o „największej tragedii geopolitycznej końca XX w.”

Początki owego myślenia geopolitycznego sięgają korzeniami XIX stulecia, kiedy to Rosji carskiej udało się podbić słabe chanaty muzułmańskie na Zakaukaziu i w Azji Środkowej. Te ostatnie, nota bene, wtedy, kiedy państwo rosyjskie miało się reformować wewnętrznie. I tak się „wewnętrznie reformowało”, że doszło aż nad Araks i Amu-darię. Jakoś tak wyszło. W Londynie z nerwów obgryzano paznokcie. Wejdą do Indii, czy nie wejdą? Nie weszli. Wtedy to właśnie ukształtował się świat pojęć, wyobrażeń, a choćby pewnej niepowtarzalnej mentalności szerokiej Gry, która odżyła w nieco zmodyfikowanej formie podczas zimnej wojny, a i dziś ma się całkiem prawidłowo.

Okrucieństwo podbojów i strach podbitych miały zapewnić spokój, stabilizację i pozwolić na realizację „misji cywilizacyjnej”. Co z niej wyszło? Szkoda mówić. Wpadka goniła wpadkę. Tak, carscy wysłannicy nie wszystko zdążyli popsuć. To również trzeba umieć. A czego nie zdołali zniszczyć, za to już bardziej metodycznie wezmą się bolszewicy. Uderzające jest jednak, jak mnóstwo z tego kolonialnego eksperymentu carskiej, lecz tej petersbursko-oświeconej, Rosji pozostało w Związku Sowieckim...

A jeśli cokolwiek przydarzyło się prawidłowego, to przede wszystkim za sprawą wszelkiej maści podejrzanych i odmieńców: sekciarzy, obcych kolonistów, dysydentów religijnych, Tatarów, Ormian, Żydów, Polaków, rodzimej inteligencji...

O tym wszystkim jest właśnie ta książka. “Nikt nie zrozumie korzystnie Rosji w Europie, do czasu, aż nie zobaczy jej w Azji” – jak stwierdził jeden z angielskich obserwatorów rosyjskiego pochodu ku wrotom Indii.

Jerzy Rohoziński (ur. 1971), historyk, antropolog kultury. Autor książki ""Święci, biczownicy i czerwoni chanowie. Przemiany religijności muzułmańskiej w radzieckim i poradzieckim Azerbejdżanie"" (nagroda krajowa ""Przeglądu Wschodniego"" w 2005). Ostatnio zajmował się współpracą rozwojową, naukową i kulturalną w Ambasadzie RP w Gruzji.