Książka pokazuje analizę semantyki polskich czasowników strachu z zastosowaniem założeń i pojęć lingwistyki kognitywnej, stanowczo gramatyki kognitywnej Ronalda Langackera. Celem podjętych badań było najczęściej uchwycenie zróżnicowania znaczeń motywowanego zastosowaniem różnorodnych konstrukcji gramatycznych. Analizując werbalne wykładniki pojęć z kategorii STRACHU, autorka badała zjawiska prototypowości i stopniowalności cech na przeróżnych poziomach: w obrębie charakterystyki poszczególnych leksemów i w obrębie kategorii. Przeprowadzone analizy pozwoliły potwierdzić przekonanie językoznawstwa kognitywnego o znaczeniotwórczej roli gramatyki oraz wstępną obserwację dotyczącą przecinania się zakresów znaczeniowych poszczególnych czasowników. Analiza wykazała też, iż rozróżnienia na poziomie treści pojęciowej znajdują odzwierciedlenie w dystrybucji określonych typów składniowo-leksykalnych.
„Praca przynosi wnikliwe studium semantyki konstrukcji składniowych przy czasownikach z grupy strachu, przeprowadzone z twórczym użyciem kognitywizmu i empirycznych badań korpusowych”.
Z recenzji prof. Dr hab. Iwony Nowakowskiej-Kempnej
Marta Dobrowolska-Pigoń pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej zainteresowania naukowe obejmują językoznawstwo kognitywne, gramatykę kognitywną, semantykę emocji. Jest członkinią Grupy technice Językowych Politechniki Wrocławskiej, a także Centrum Badań Kognitywnych nad Językiem i Komunikacją Uniwersytetu Wrocławskiego.