Czyny miłości (Marek Derewiecki)

Uwaga. Nie ma możliwości kopiowania tekstu z utworu. W Czynach miłości S. Kierkegaard jest filozofem i poetą. Trudno paroma słowami opisać szlachetnie brzmiącą, delikatną i pełną godności wymowę tego dzieła.

Nie sposób wyliczyć wszystkich wątków, pomysłów, ładnych metafor i porównań, jakie znajdujemy w poszczególnych mowach. Te pełne wewnętrznej powagi zdania napisał poeta, który luźno przenikał zakamarki ludzkiego ducha, zachowując równocześnie świeżość spojrzenia na rzeczy nowe i zaskakujące.

Tak powstałe dzieło nie jest po prostu wykładem o miłości, lecz raczej quasi-fenomenologicznym dociekaniem, które ma dotrzeć do każdej odnogi, każdej zatoczki tej olbrzymiej rzeki, jaką jest problematyka miłości.

Kierkegaard nie jest jednym z wielu poetów romantycznych, opiewającym miłość dwojga ludzi, ale raczej poetą w dawniejszym, renesansowym stylu, który z uporem rozjaśnia zagadki ludzkiego świata, podporządkowując im swój język.