Na podstawie wniosków z przeprowadzonych badań socjologicznych i religioznawczych książka demonstruje specyfikę narodu ormiańskiego, którego losy, pomimo wielowiekowej obecności w Polsce, wciąż pozostają mało znane. Spojrzenie na przytoczone fakty na gruncie wydarzeń historycznych ma na celu przybliżenie wkładu Ormian w kulturę polską, a także przełamanie negatywnych stereotypów funkcjonujących w odniesieniu do tych diaspor. Religia, a zwłaszcza religijność, jest dla Ormian biorących udział w badaniach sprawą jednostkową, jednak rozmówcy ochoczo poruszają wątki religijne, zwłaszcza podkreślając daty chrystianizacji Armenii. Wart podkreślenia jest na pewno fakt pozytywnego i otwartego stosunku Ormian do wszelkich chrześcijan. Zastanawiając się nad przyczynami widocznie deklarowanego pozytywnego i otwartego stosunku do wszelkich chrześcijan, określonego na potrzeby pracy jako religijność chrześcijańska, stwierdzano, że podstawą religijnej więzi z innymi chrześcijanami jest biblijne uzasadnienie własnej genezy.