Uspołeczniające, profilaktyczne i resocjalizacyjne funkcje policji (Impuls)

Książka Iwony Klonowskiej porusza zagadnienie pracy w Policji z perspektywy współczesnych nauk społecznych, a konkretnie pedagogiki resocjalizacyjnej. Już sam ten fakt zezwala na stwierdzenie, iż ukazanie się takiej pozycji na rynku wydawniczym może być wydarzeniem oczekiwanym i ważnym, równocześnie z naukowego, jak i społecznego punktu widzenia.

[…] wnosi ona nowe spojrzenie na formację policyjną. Jest naukowym studium zjawiska „zmiany społecznej" dokonującej się w kraju na naszych oczach. Stanowi pierwszą w Polsce publikację naukową analizującą funkcjonowanie Policji jako instytucji i policjantów jako osoby pełniące określoną funkcję społeczną z perspektywy pedagogiki resocjalizacyjnej.

[…] Monografia jest skierowana do szerokiego grona odbiorców: od studentów i słuchaczy szkół policyjnych, przez funkcjonariuszy Policji aż do studentów uniwersyteckich kierunków prawniczych, psychologicznych, socjologicznych i pedagogicznych.

Niewątpliwe powinna także zainteresować polityków i decydentów zajmujących się problematyką bezpieczeństwa wewnętrznego naszego kraju. Z recenzji prof. Zw. Dr. Hab. Firma Konopczyńskiego Publikacja podejmuje próbę scharakteryzowania roli i możliwości tkwiących w największej liczebnie instytucji mundurowej - Policji, której potencjał właściwie wykorzystany w realizacji funkcji pedagogicznej mógłby zaowocować wydajniejszymi działaniami profilaktycznymi, resocjalizacyjnymi, readaptacyjnymi i reintegracyjnymi.

Zmiana podejścia do obywatela i włączenie się w system oddziaływań równocześnie uspołeczniających, profilaktycznych, resocjalizacyjnych, readaptacyjnych, jak i wychowawczo-rozwojowych wydaje się najwłaściwszym kierunkiem realizacji zadań przez współczesną Policję.

Dziś nawet instytucje izolacyjne, dostrzegając rolę najbliższego środowiska, otwierają się na ten kontakt. Policja, chcąc być produktywna w realizacji swych ustawowych zadań, nie może pozostać głównie instytucją kontrolną i restrykcyjną, ograniczającą swoje działania do krótkotrwałego kontaktu z obywatelem przez np.

informowanie go o zagrożeniach. Musi się włączyć do współtworzenia rzeczywistości społecznej, w ramach której będzie sprzymierzać się ze społeczeństwem obywatelskim, będąc razem z obywatelami, a nie obok nich, wykorzystując w swoich działaniach wiedzę i metodykę pedagogiki resocjalizacyjnej.

Głównym celem analizy funkcjonowania Policji i zaproponowania jej nowej pedagogicznej roli jest zmiana typu relacji z naciskiem na ich jakość, gdzie Policja występować powinna jako wspomagacz i pedagog wskazujący właściwą drogę, a także współtworzący bezpieczeństwo ze społecznościami na zasadzie partnerskiej.

W niniejszej książce autorka próbuje zdefiniować nową perspektywę działania Policji. Dotychczas była to instytucja umiejscawiana w dziedzinie nauk o bezpieczeństwie. Proponuje usytuowanie jej w kategorii nauk społecznych.

Dotychczasowa kwalifikacja, zawężała obraz jej działań, nowa zaś buduje szansę na dopełnienie go dzięki dostępnej metodyce pracy. Praca Policji, w jej prewencyjnym obszarze, powinna być oparta na teoriach i metodach resocjalizacyjnych (twórczej resocjalizacji), gdyż sprzyja to większej wydajności w dotarciu do człowieka, a w dodatku pozycjonuje policjantów bliżej ludzi, formuje obraz Policji jako tej przychylnej, rozumiejącej pracę na potencjale i zapraszającej do współdziałania, a nie restrykcyjnej.

Tego typu próby działań są już w Polsce podejmowane i stanowią one po części zasługę policjantów realizujących je w obszarze edukacyjnym, filmowym, teatralnym, sportowym, charytatywnym itp. (zostały one opisane w rozdziałach 5 i 6).

Jednak z powodu braku zaimplementowania w środowisku policyjnym fundamentu wspomnianej teorii i metodyki i kompleksowych rozwiązań systemowych nie są to działania globalne i powszechne, a jedynie pokazują tkwiący w organizacji i jej pracownikach potencjał.

Intencją Autorki rekomendowanej publikacji jest zaproponowanie nowego spojrzenia na Policję, określenie jej nowej roli, zbudowanej na podstawach naukowych zakorzenionych w pedagogice resocjalizacyjnej, której wzorce nowoczesnania można zaadaptować dla Policji w formie działań prospołecznych.

sugestia koncepcji otwiera dyskusję nad systemowymi rozwiązaniami, których wprowadzenie może pozwolić na produktywną pracę policjantów pod auspicjami instytucji, dającej szansę na realizację zadań w społecznościach lokalnych poprzez zaplanowane, systemowe oddziaływanie uspołeczniające, profilaktyczne, wychowawcze i resocjalizacyjne.