Diagnoza uspołecznienia publicznego szkolnictwa iii rp w gorsecie centralizmu (Impuls)

Bogusław Śliwerski jest jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskich nauk o edukacji w ostatnich dekadach. Jego kolejne książki dokonywały "przełomów dyskursywnych" w pedagogice, a impulsy teoretyczne i empiryczne, które wnosił, odegrały ogromną rolę w kształtowaniu sposobów myślenia w edukacji i o edukacji. [...] demonstruje w sposób świetny, poparty nad wyraz przekonującymi wynikami przeprowadzonych przez siebie badań, mechanizmy sprawowania władzy polityczno-edukacyjnej w Polsce. Przedstawia, jak świeże, pełne - żeby odwołać się do myśli Foucaulta - władzy/wiedzy dyskursy polityczne "przycinają" i rekonstruują rzeczywistość edukacyjną, ograniczając możliwości upodmiotowienia lokalnych aktorów życia pedagogiczno-oświatowego. W prowadzonych skrupulatnie, a jednocześnie wyjątkowo komunikatywnie narracjach Bogusław Śliwerski ukazuje, w jaki sposób władza ustawy, rozporządzenia czy decyzji wytwarza "nowy świat", nową scentralizowaną rzeczywistość, w ramach której alternatywne sposoby myślenia i działania są marginalizowane/wykluczone. [...] Diagnoza uspołecznienia publicznego szkolnictwa III RP w gorsecie centralizmu to nie tylko książka pedagogiczna, lecz także politologiczna, jej Autor bowiem prezentuje nieuchronność asymetrycznych w każdym aspekcie związków (uprzedmiotawianej) oświaty z (upodmiotowioną i bezwzględnie decyzyjną) polityką i władzą. Prezentuje, niekiedy niemal "detalicznie", jak władza (czasami tylko dlatego, żeby potwierdzić "swoją władzę") przedostaje się do najmniejszych choćby zakątków codziennej praktyki edukacyjnej. Prof. Zw. Dr hab. Zbyszko Melosik (fragment recenzji)