Suburbanizacja po polsku (Nomos)

Polska suburbanizacja ma swoje cechy unikalne, warte analizy. Książka Katarzyny Kajdanek pozostała krystalicznie skonstruowana, napisana atrakcyjnie, prawidłowym językiem, czyta się ja z przyjemnością. Autorka chyba najwięcej uwagi poświęca obojętności, jaka znamionuje nowych mieszkańców podmiejskich wsi, obojętności wobec siebie i wobec zasiedziałych mieszkańców wiosek, i towarzyszącej temu zjawisku wzajemnej niechęci mieszkańców i lokalnych liderów. Bezspornie nie ma mechanizmów, które mogłyby namawiać do tworzenia nowych wspólnot. Wielką zaletą pracy jest,dużo miejsca poświęca sie w niej dzieciom, których potrzeby są uwzględniane jedynie w niewielkim stopniu poprzez dorosłych przenoszących sie na wieś. Trzeba o tym pisać i należycie, ze ten watek pojawia sie w książce. Z recenzji prof. Dra hab. Zdzisława Macha