Drugi tom monografii stanowi kontynuację i dopełnienie pierwszej jej części, pokazującej Czytelnikowi teksty dotykające filozoficzno-religijnego oraz kulturowo-literackiego rozmiaru samotności. Tom drugi poświęcony jest literackim kontekstom samotności, ukazanej w przeróżnych aspektach poprzez pisarzy polskich i rosyjskich.
Autorzy tekstów zebranych w niniejszym tomie zwracają uwagę na uniwersalny sens i temporalną ciągłość tego wieloznacznego i szczególnie pojemnego semantycznie fenomenu kulturowego, jakim z całą pewnością jest samotność.
Badacze skupiają się pomiędzy innymi wokół problemów w naturalny sposób wynikających z poczucia osamotnienia. W centrum uwagi literaturoznawców znajdują się więc: wyobcowanie, wykluczenie, odrzucenie, odmienność, konstytuujące sytuację egzystencjalną jednocześnie bohaterów literackich, jak i współczesnych odbiorców kultury.