Jedną z najbardziej typowych cech wszystkich dzieł Pasoliniego, niezależnie od formy wyrazu, po jaką sięga artysta, jest niezmienny i nieprzejednany radykalizm myśli, niejednokrotnie połączony z podobnie radykalnym podejściem formalnym.
Krytyka współczesnych stosunków społecznych, a także przemian dokonujących się w mentalności ludzi i systemie wartości zachodnich społeczeństw znajdują odzwierciedlenie w całej twórczości poety, która – choć nieprzystępna w odbiorze – od początku wzbudzała ogromne zainteresowanie, jeszcze w Polsce.
Wśród centralnych problemów poruszanych przez Pasoliniego należy wymienić władzę.