Kodeks postępowania cywilnego. komentarz do zmian 2019. tom i i ii

\n\n \n\nKomentarz stanowi kompleksowe, dogłębne i użyteczne spojrzenie na nowy kształt postępowania cywilnego, uwzględniające równocześnie zmiany wprowadzane ustawą z 4 lipca 2019 r., jak i obowiązującą od 1 stycznia 2019 r.

ustawą o komornikach sądowych oraz dokonane ustawą z dnia 16 maja 2019 r. O zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. \n\n \n\nPrzeobrażenia dotknęły wielu instytucji prawa procesowego, tak w postępowaniu rozpoznawczym, jak i egzekucyjnym.

Są wśród nich równocześnie zmiany oczekiwane oraz upraszczające postępowanie, jak i budzące wątpliwości i kontrowersje. Niemało z nich w pokaźny sposób wpływa na organizację pracy sądów i przebieg postępowań, formuje nowe uprawnienia i obowiązki stron oraz zawodowych pełnomocników.

Rozwiązania o znaczącym i rewolucyjnym charakterze (np. Wprowadzenie postępowania przygotowawczego, przeciwdziałanie nadużyciu prawa procesowego, czy przywrócenie odrębnego postępowania w sprawach gospodarczych) połączono ze zmianami o mniejszej wadze, co - posiadając na względzie zakres i obszerność nowelizacji oraz etapowość wprowadzanych zmian – utrudnia jej właściwą analizę i uporządkowanie.

\n\n \n\n Najważniejsze zmiany przyjęte to: wprowadzenie nowych regulacji w zakresie cechy sądu przyjmując, że w sprawach o ochronę dóbr osobistych naruszonych przy wykorzystaniu środków masowego przekazu oraz o roszczenie przeciwko bankowi wynikające z czynności bankowej można wytoczyć przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania albo siedziby powoda; zmieniono również zasady ustalania atrybuty sądu przy dochodzeniu roszczeń z umów, określając co należy rozumieć przez sąd miejsca wykonania umowy (generalnie miejscem wykonania umowy będzie miejsce spełnienia świadczenia specyficznego dla umowy danego rodzaju); odstąpienie od obowiązku użytkowania formularzy w postępowaniu procesowym, pozostawiając takie rozwiązanie w postępowaniach nieprocesowych; świeże zasady doręczania korespondencji sądowej przewidujące, iż jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia, nie odebrał pozwu albo innego pisma procesowego powodującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w kpc i nie ma użycia przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika; wprowadzenie ogólnej zasady dotyczącej wydawania postanowień poprzez sąd na posiedzeniu niejawnym, co ma na celu przyspieszenie postępowania, a ich uzasadnienia sporządza się tylko w razie gdy podlegają one zaskarżeniu oraz na wniosek strony; wprowadzenie ograniczenia możliwości podnoszenia zarzutu potrącenia, co ma w intencji ustawy uniemożliwiać nadużywaniu tego zarzutu.

Zgodnie z wprowadzoną przez ustawę zasadą, podstawą zarzutu potrącenia ma być tylko taka wierzytelność pozwanego, która jest niesporna lub udowodniona dokumentem nie pochodzącym wyłącznie od pozwanego, a jeżeli te wymogi nie są spełnione – to tylko wierzytelność powstała z tego samego stosunku prawnego, co wierzytelność dochodzona pozwem; wyodrębnienie instytucji postępowania przygotowawczego w odrębny rozdział „Organizacja postępowania", który poza organizacją postępowania sensu stricto określa także zasady i sposoby gromadzenia materiału procesowego, na który składają się głównie żądania i twierdzenia stron oraz dowody.

Przyjęcie nowych regulacji dotyczących organizacji postępowania ma przeciwdziałać nadmiernemu przedłużaniu czasu trwania postępowania cywilnego. Zaplanowanie kolejności czynności procesowych sądu i stron, w szczególności kolejności przeprowadzenia dowodów ma prowadzić do rozpoznania sprawy w jak najkrótszym terminie; zobowiązanie pozwanego do złożenia odpowiedzi na pozew pod rygorem wydania wyroku zaocznego czy wyposażenie sądu w kompetencję zarządzenia wymiany pism przygotowawczych wraz z możliwością używania sankcji w postaci pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów.

Ustawa przyjmuje bowiem, że wniesienie odpowiedzi na pozew jest procesowym obowiązkiem strony pozwanej; obowiązkowe nakłanianie stron poprzez sędziego do ugodowego rozwiązania sporu, a jeżeli tego typu zabiegi okażą się bezskuteczne - sporządzenie przy udziale stron planu rozprawy.

Strony będą zobligowane do brania udziału w takim posiedzeniu, przy czym w razie naruszenia tego obowiązku przez powoda sąd będzie władny choćby umorzyć postępowanie, chyba iż powód zażąda przeprowadzenia posiedzenia pomimo swojej nieobecności albo ją później usprawiedliwi, zaś w przypadku niestawiennictwa pozwanego, niezależnie od sporządzenia planu rozprawy bez jego udziału, sankcją może być obciążenie go wyższymi kosztami procesu; przyjęcie instrumentów przeciwdziałających przewlekaniu cyklu przez: wprowadzenie regulacji dotyczących nadużycia uprawnień procesowych, w tym klauzuli generalnej w nowym art.

41 kpc oraz podstaw do finansowego sankcjonowania niewłaściwych lub nierzetelnych zachowań stron, ograniczenie praktyki wnoszenia ciągu wniosków o wyłączenie sędziego, ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, sprostowanie, uzupełnienie czy również wykładnię wyroku, jak ponadto ciągu zażaleń.

Ustawa wprowadza ponadto jako zasadę sporządzania uzasadnień wyroków w sposób zwięzły; zmiany w zakresie postępowania odwoławczego, m. In. Poprzez przyjęcie, iż warunkiem wniesienia środka zaskarżenia, np.

apelacji, jest uprzednie złożenie wniosku o doręczenie orzeczenia z pisemnym uzasadnieniem. Wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku powinien zawierać jednoznaczne wyróznionie, czy żąda się uzasadnienia wyroku całkowicie, czy w części, a jeżeli w części – to w jakiej.

Wniosek taki podlega opłacie w wysokości 100 zł, przy czym w sytuacji gdy zostanie następnie wywiedziony środek zaskarżenia, uiszczona opłata będzie podlegała zaliczeniu na poczet opłaty należnej od tegoż środka; wprowadzenie tzw.

postępowania międzyinstancyjnego dotyczącego kontroli formalnej apelacji, które zostaje przeniesione w całości do sądu odwoławczego. W następstwie takiej zmiany wprowadzono regulację,w sytuacji wniesienia apelacji bezpośrednio do sądu II instancji, sąd II instancji jedynie zawiadomi sąd I instancji o wniesieniu apelacji i zażąda przedstawienia akt; przywrócenie odrębnego postępowania w sprawach gospodarczych; w ramach tego postępowania będzie użytkowany większy rygoryzm, gdyż priorytetem ma być prędkie rozstrzygnięcie sprawy przedłożonej sądowi gospodarczemu; wprowadzono zasadę, że w zakresie postępowania w sprawach gospodarczych dowód z zeznań świadków sąd może dopuścić jedynie wtedy, gdy po wyczerpaniu innych środków dowodowych albo w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty wyraźne dla rozstrzygnięcia sprawy; wprowadzenie zmiany w innych postępowaniach odrębnych takich jak: nakazowe i upominawcze, elektroniczne postępowanie upominawcze oraz postępowanie uproszczone, a na dodatek - w niezbędnym zakresie wynikającym ze zmian wprowadzanych w przepisach ogólnych - także pozostałe, w tym postępowanie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.

\n\n \n\n Opracowanie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom praktyki, obejmując wszystkie dokonane przez ustawodawcę modyfikacje mające wpływ na przebieg postępowań w sprawach cywilnych i funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości.

\n\n \n\n posiada czytelne porównanie dotychczasowego oraz aktualnego stanu prawnego, omawia wszystkie aspekty nowelizacji i szczegółowo opisuje kształt modyfikowanych instytucji, odnosząc się do wypowiedzi doktryny i judykatury.

Zwraca uwagę na mankamenty nowych rozwiązań i wskazuje zagrożenia, z którymi mogą zetknąć się uczestnicy postępowań sądowych. \n\n \n\n W książce omówiono zmiany nie tylko do kodeksu postępowania cywilnego,na dodatek do: ustawy o komornikach sądowych, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym i regulacje intertemporalne.

\n\n \n\nOpracowanie zostało przygotowane poprzez grono 44 specjalistów z zakresu prawa procesowego - sędziów Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, adwokatów, radców prawnych i komorników, jak również przedstawicieli nauki: profesorów i doktorów prawa reprezentujących większość ośrodków akademickich.

\n\n \n\n Adresaci:\nKomentarz jest przeznaczony z zasady dla praktyków – sędziów, adwokatów, radców prawnych i komorników. Jasno i w sposób jednoznaczny ustosunkowuje się do wielu wątpliwości, które wiążą się z nowymi regulacjami.

dzięki temu będzie {pomocn|przydatn)ym źródłem wiedzy dla wszystkich podmiotów zaangażowanych w prowadzenie postępowań sądowych w sprawach cywilnych. \n\n \n\nSprawdź także Kodeks Postępowania Cywilnego KPC oraz nowelizację KPC 2019