Nie ma tu najeźdźców, obcych ani krwawych walk, a mimo to przemoc i krzywda są nieodłącznym elementem rzeczywistości przedstawionej w utworach. Straumatyzowany podmiot wierszy jest cyniczny względem powszechnie wypracowanego ładu. Stale ma przed oczami przeszłość, z całym jej potencjałem okrucieństwa i grozy. Ta perspektywa, jak filtr, nakłada się na obraz teraźniejszości. Na dobór złożyły się wiersze z pierwszych trzech tomów: Przeprawa, Eine Kleine Todesmusik, a także Osłabić.