Barbara Gruszka-Zych jest poetką, dziennikarką "Gościa Niedzielnego", zajmuje się krytyką literacką. Specjalizuje się w reportażach i wywiadach. Jest laureatką nagród poetyckich i dziennikarskich. W 2012 za rozmowę z Wojciechem Kilarem "Harmonia ducha" otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. M. Łukasiewicza. Wydała tomiki: "Napić się pierwszej wody" 1989, "Teren prywatny" 1994, "Nic się nie stało" 1995, 1997, "Pali się mój próg" 1997, "Zapinając kolczyki" 2000, "Podróż drugą klasą" 2002, "Sprawdzanie występowaniu" 2004, "Ile kosztuje łąka" 2007, "Muchy i ludzie" 2008, "Ostatnie śniadanie" 2009, "Szara jak wróbel" 2012 (książka znalazła się w dwudziestce tytułów nominowanych do nagrody "Orfeusz" 2013). Ukazały się również wybory jej wierszy w kraju - "mężczyzna i kobieta przed kremacją" (2011) i za granicą - polsko-litewski "Śpię z tobą pod skórą" (Kowno 2006), rosyjsko-polski "Dzban pełen ognia" (Sankt -Petersburg 2009), "Dwoje o miłości" z Juliusem Kelerasem (Wilno 2012). Jest autorką dwóch zbiorów reportaży: "niewiele obstawiony Święty. Cztery reportaże z Bratem Albertem w tle" 2002, i "Zapisz jako?" 2004, i wspomnienia o Czesławie Miłoszu "Mój Poeta" (wydanego w wersji litewsko-polskiej z Birute Jonuskaite pt. "Nasz Poeta?" Wilno 2012). Jej wiersze tłumaczone były na litewski, rosyjski, ukraiński, białoruski, niemiecki, czeski, węgierski, włoski, angielski, arabski.