Autorzy: Agata Bielik-Robson, Joanna Bielska-Krawczyk, Daniel Cichy, Dariusz Czaja, Magda Heydel, Wiesław Juszczak, Adam Lipszyc, Jakub Momro, Stanisław Obirek, Paweł Próchniak, Roma Sendyka, Łukasz Tischner.
Eseje skatalogowane w książce dotyczą niełatwych relacji pomiędzy zróżnicowanymi wizjami czasu a szeroko pojętą myślą eschatologiczną. Autorzy niniejszego tomu, pośród których odnajdziemy filozofów, antropologów, literaturoznawców, historyków sztuki i muzykologów, próbują zastanowić się nad tym, w jaki sposób można teraz mówić o najróżniejszych wizjach „końca świata”. Obca jest im wszakże gorączka apokaliptyczna właściwa kulturze lubianej, jak i ludowa eschatologia, niecierpliwie wypatrująca znaków „czasów ostatnich”. Zadanie, które sobie postawili, jest raczej analitycznej, dyskursywnej natury. W skatalogowanych tekstach można znaleźć próby odpowiedzi na podstawowe pytania i problemy eschatologii religijnej i świeckiej. Autorów istotnie interesowało to, w jaki sposób refleksja filozoficzna, fikcje literackie, sztuki ładne i narracje filmowe organizują naszą wyobraźnię i nasze myślenie o „końcu wszystkich rzeczy”.