Zbiór 49 krótkich i bardzo niedługich opowiadań. Świat widziany jest oczami dorosłych, lecz też dzieci i nastolatków. W tej plątaninie ludzkich losów współczesność miesza się z przeszłością, a fikcja z literackim wspomnieniem. Język opowieści jest prosty, czasami poetycki, a ironia i dyskretny dowcip są siłą tej prozy. Absurdalne sytuacje wypełniają ten świat i powodują, że śmiejemy się poprzez łzy. To książka do czytania w łóżku przed zaśnięciem, ale też w biegu, nawet w autobusie między przystankami.
Tomasz Jastrun – poeta, prozaik, dziennikarz, od 1977 roku związany był z drugim obiegiem. W stanie wojennym redaktor podziemnego pisma literackiego „Wezwanie”, autor książek wydanych poprzez niezależne wydawnictwa. Od 1986 stały publicysta paryskiej „Kultury”, procesu „Dziennik zewnętrzny oraz „Z ukosa”. W latach 1990–1994 dyrektor Instytutu Polskiego w Sztokholmie i attaché kulturalny w Szwecji. Poprzez lata felietonista miesięczników „Twój styl”, „Res Publica” „Architektura”, „Rzeczpospolita” (dodatek „Plus-Minus”), tygodnika „Newsweek” i „Wprost”. Obecnie pisze felietony dla tygodnika „Przegląd” i miesięcznika „Zwierciadło”. Autor kilku powieści i wielu tomów wierszy. Ostatnio opublikował opowiadania dla dzieci Antoś i jeszcze ktoś, poradnik Osobisty przewodnik po depresji, powieści Kolonia karna, Wyszedł z siebie nie wrócił i tomik wierszy Naprzeciw siebie.