Na zarys życia Papuszy złożyło się niemało czynników, od izolacji i wykluczenia ze społeczności cygańskiej, po chwile, w których mogła poczuć się ważną i uwielbianą. Musiała sprostać kilku rolom — matki, która nie mogła posiadać własnego dziecka, poetki, której utwory stały się przekleństwem i wreszcie kobiety. Szukałem dla Papuszy trafnego, bezpiecznego miejsca, do momentu, w którym zdałem sobie sprawę, że bardziej od miejsca, potrzebowała ludzi.