Literackie oblicze "Dziennika Wileńskiego" (1805-1806 i 1815-1830)

Książka stanowi pierwsze monograficzne ujęcie zawartości literackiej „Dziennika Wileńskiego", ukazującego się w latach 1805–1806 i 1815–1830. Została ona wzbogacona o pokaźny aneks bibliograficzny, w którym odnotowano łącznie 724 pozycje w działach: Poezja; Proza; Publicystyka literacka, krytyka, syntezy i przeglądy (dobór).

Dokonany przez Autorkę badawczy ogląd periodyku odsłania synkretyczność, a także wielokierunkowość tendencji, zarówno na gruncie publikowanej w nim literatury, jak i w obszarze literackiej i okołoliterackiej publicystyki.

Przy bezsprzecznej dominacji estetyki klasycznej i towarzyszących jej, jednak w mniejszym stopniu, tendencjach sentymentalnych widoczne są także na jego łamach literackie przejawy rodzącego się w stolicy Litwy romantyzmu.

„Dziennik Wileński" – jako najdłużej prezentujące się podówczas czasopismo o profilu naukowo-literackim – pozwolił w dodatku na obserwacje pewnych długookresowych procesów oraz zmian zachodzących w świadomości estetyczno-literackiej ówczesnych twórców i teoretyków.

Wyłania się z nich złożony i wielowymiarowy obraz kultury literackiej na Litwie w pierwszych trzech dekadach XIX wieku.