Autor ukazuje funkcjonalne możliwości uczenia młodzieży dobrostanu psychicznego i niepodatności, bazując na teoretycznych koncepcjach psychologii pozytywnej. Pokazuje współczesne badania na temat stanu psychospołecznego uczniów, nauczycieli oraz rodziców i stara się odpowiedzieć na pytanie, w jakim stopniu polski system edukacji potrzebuje zmiany w kontekście wzmacniania zdrowia psychicznego jego podmiotów.
prezentuje genezę psychologii pozytywnej, ze szczególnym uwzględnieniem dwóch koncepcji: Martina Seligmana oraz Carol Dweck. Autor przedstawia na dodatek kilka, ergonomicznych i zweryfikowanych empirycznie, modeli wdrożeniowych (m.in.: PERMA, stabilnej mądrości, włączania rodziców w działania na rzecz edukacji, przywództwa w kontekście szkolnym), które odpowiadają na pytanie, jak tworzyć oporność psychiczną wśród różnych podmiotów systemu szkolnego; omawia założenia, a także wyniki własne dotyczące korelacji pomiędzy stylem atrybucji ucznia, jego przekonaniami na temat inteligencji a ocenami szkolnymi.
Książkę dopełnia przykładowy program szkoleniowy dla nauczycieli.