Longobardzko-bizantyńskie relacje polityczne od początków VI wieku do upadku egzarchatu Rawenny

Prezentowana książka – powstała na podstawie pracy doktorskiej Relacje longobardzko-bizantyńskie od początków VI wieku do upadku egzarchatu Rawenny (751 rok), przygotowanej pod kierunkiem dr hab. Teresy Wolińskiej, prof.

UŁ – prezentuje relacje polityczne pomiędzy Longobardami a cesarstwem bizantyńskim w okresie od początków VI wieku do upadku egzarchatu Rawenny. Autor dokonuje ich periodyzacji oraz wskazuje etapowe i ogólne tendencje w nich występujące.

ukazuje, jak przekształciły się one z kłopotliwego sojuszu w otwartą wrogość, przecinaną jednak niekiedy nad wyraz długimi okresami, w których utrzymywano status quo. Autor prowadzi polemikę z funkcjonującymi w historiografii tezami dotyczącymi wielu szczegółowych zagadnień mieszczących się w ramach podejmowanej tematyki.

Podjęty w monografii temat jest oryginalny i wnosi do dyskursu naukowego szereg nowatorskich ujęć opisanej problematyki, a także nowe autorskie ustalenia. W publikacji oceniono kompleksowo stan dyskursu dotyczącego wielu momentów historii relacji longobardzko-bizantyńskich, lecz także odniesień między Longobardami a papiestwem i mieszkańcami Italii.

Książka świadczy o oryginalnym podejściu do dyskutowanych hipotez i zawiera świeże, interesujące konstatacje. Z recenzji prof. Firma Wilczyńskiego Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie Założenia metodologiczne pracy wpisują się w klasyczny trend badań nad historią polityczną.

[…] Autor poprawnie zna stan badań z zakresu historii politycznej ciekawego go okresu i obszaru. Reprezentuje krytyczny stosunek do wcześniejszych ustaleń, wskazując przeważnie na słabości podstawy źródłowej i ryzyko budowania na niej wielopiętrowych hipotez.

Z recenzji dr hab. Anety Pieniądz Uniwersytet Warszawski