Arcybiskup Antoni Baraniak jest jedną z najmocniej rozpoznawalnych postaci polskiego episkopatu okresu powojennego. W latach 1953–1956 był więziony przez władze komunistyczne na Rakowieckiej, a następnie w miejscach odosobnienia w Marszałkach i Krynicy.
Okazał się hierarchą niezłomnym, który pomimo uciążliwych przesłuchań, wyrafinowanych tortur psychicznych i fizycznych nie dał się złamać.