Kant wobec judaizmu i chrześcijaństwa na tle oświecenia niemieckiego

Autor podejmuje dyskusję z częstym w literaturze przedmiotu przekonaniem, że Kant, odrzucając judaizm jako początek chrześcijańskiej historii świętej, a zatem negując jego organiczny związek z chrześcijaństwem, powielał w gruncie rzeczy charakterystyczny pogląd swojej epoki. Wbrew tej tezie dowodzi, że na tle oświeceniowej teologii i filozofii Kantowska koncepcja judaizmu miała charakter atypowy albo co najwyżej radykalizowała pewne marginalne tendencje w łonie oświecenia niemieckiego. Publikacja, adresowana przede wszystkim do badaczy filozofii religii Immanuela Kanta, zainteresuje w dodatku badaczy oświecenia, historyków filozofii, judaistów i teologów, bardzo zajmujących się tzw. Teologią zastępstwa. ****** Kant and Judaism and Christianity Against the Background of German Enlightenment The author discusses the common belief that Kant, rejecting Judaism as the beginning of Christian sacred history, thus denying his organic connection with Christianity, essentially represented the standard view of his era. Contrary to this thesis, he proves that against the background of Enlightenment theology and philosophy, the Kantian concept was atypical or, at the most, radicalized certain marginal tendencies within the German Enlightenment.