Zestawienie ze sobą problemów natury czysto teoretycznej, analizy rozwiązań przyjętego w danym systemie prawa modelu łagodzenia skutków zmian klimatu i adaptacji do nieuchronnych zmian, ze stanowiskiem doktryny prawa i poglądami wyrażonymi w judykaturze, przesądzają o doniosłości tej pracy.
Z tego względu można powiedzieć, iż recenzowane opracowanie Przemysława Osóbki pt. „Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z 9 maja 1992 r. Komentarz" jest pogłębioną analizą o charakterze prawniczym, obejmującą obowiązujący stan prawny w tym zakresie.
(…) Będzie to niezwykle cenna pozycja na rynku wydawniczym. (z recenzji dr hab. Moniki A. Król, prof. UŁ) Opracowanie jest ciekawe i cenne ze względu na aktualność wyboru tematu w dobie postępujących zmian klimatycznych i konieczności podjęcia wszystkich środków uniemożliwiawczych, zwalczających i adaptacyjnych na forum międzynarodowym i unijnym.
(…) W rozdziale 3. Podrozdziale 3.1 Klimat jako dobro wspólne Autor podejmuje rozważania dotyczące traktowania środowiska, w tym klimatu (jako jego elementu) jako dobra wspólnego, co uważam za nad wyraz adekwatne.
(z recenzji dr hab. Elżbiety Zębek, prof. UWM) Przemysław Osóbka doktor nauk prawnych, adiunkt w katedrze Prawa międzynarodowego i konstytucyjnego wydziału Prawa i ekonomii Uniwersytetu Kazimierza znacznego.
Problematyką prawnych aspektów zmian klimatycznych zajmuje się naukowo od 2012 r. Jest w dodatku autorem wielu monografii poświęconych systemom konstytucyjnym państw świata oraz artykułów naukowych z zakresu prawa międzynarodowego publicznego, międzynarodowego prawa karnego i ochrony praw człowieka.