Zarządzanie międzypokoleniowe w obszarze zaangażowania pracowników

Zarządzanie zespołami pracowniczymi w układzie międzypokoleniowym jest aktualnym i bardzo ważnym zagadnieniem w kierowaniu innowacyjnymi przedsiębiorstwami. Zarządzanie międzypokoleniowe dotyczy osób w najróżniejszych grupach wiekowych.

aczkolwiek niejednokrotnie odnosi się z reguły do starszych pracowników i jest określane jako zarządzanie wiekiem. Sytuacja starszych pracowników w Polsce zespaja się z tym, że osobom po 50. Roku życia trudniej jest utrzymać zatrudnienie, a po jego utracie mają trudności z powrotem na rynek pracy.

Monografia podwyższa problem zarządzania zasobami ludzkimi z perspektywy różnorodności pokoleniowej zespołów pracowniczych i ogniskuje go wokół kształtowania zaangażowania pracowników w przedsiębiorstwach.

Obowiązujące przepisy wskazują, że osoby zbliżające się do wieku emerytalnego objęte są ochroną, co może odstraszać potencjalnych pracodawców. Tymczasem osoby starsze chcą pracować i wykorzystywać swoje doświadczenie oraz kwalifikacje zawodowe, by czuć się nadal przydatne.

Aspekt ten jest pokaźny dla rozważań poruszanych w monografii, gdyż większość literatury przedmiotu skupia się na samej idei i wyodrębnioniu celowości zatrudniania takich osób. Autorzy dostrzegają zatem pewną lukę w zakresie literatury przedmiotu, gdyż wciąż brakuje wnikliwej analizy, jeśli chodzi o wskazanie konkretnych rozwiązań w zakresie zatrudniania w organizacjach pracowników przynależących do różnorodnych pokoleń, w tym osób w wieku 50 lat i więcej.

Zarządzanie zaangażowaniem pracowników w przeróżnym wieku sprawdza się w odniesieniu wszelkich grup wiekowych. Zaprezentowane w niniejszej monografii badania jednoznacznie wskazują, iż osoby ze srebrnego pokolenia zasadniczo mogą wspierać osoby z młodszych pokoleń w ich obowiązkach zawodowych, a także wykazują obszerniejsze przywiązanie do miejsca pracy, dbałość o prawidłową atmosferę i przychylne środowisko dla wszelkich pracowników.