Ziemia rozdziału – niebo połączenia. O liryce Zygmunta Krasińskiego

dobrze się stało, iż Maciej Szargot, autor prekursorskiej monografii dorobku lirycznego Zygmunta Krasińskiego, zdecydował się na synchroniczno-tematyczny sposób omawiania przedmiotu swoich zainteresowań i iż postanowił pisać o „tematach i obrazach" zamiast o okresach twórczości poety.

[…] Katastrofista i pesymista w swoich dużych dramatach – w latach czterdziestych, pod wpływem Augusta Cieszkowskiego przeżywa swoiste nawrócenie i jawi się w aurze mesjanistycznej utopii. Rzecz w tym, że w twórczości lirycznej współistnieją obie wersje postawy wobec świata.

Stąd optymalny wybór tytułu pracy. Bardzo – jest to, z jednej strony, liryka katastrofisty, pesymisty, umarłego za życia, z drugiej zaś – głosiciela niebiańskiego ukojenia. Dwa pokaźne motywy, jakimi są „grób" i „anioł" – także wyrażają wspomniane postawy.

[…] Jest to praca rzetelna, sumiennie odnotowująca wyniki badań, skłaniająca czytelnika do refleksji i wzbogacająca w stanowczy sposób wiedzę o zapominanym teraz poecie. Mieczysław Inglot, z recenzji Ziemi rozdziału… w „Pamiętniku Literackim" 2001, nr 92/3