Rozstajne drogi. Nie ma powrotu do domu

trudne losy polskich rodzin zamieszkujących północno-wschodnie tereny międzywojennej Polski, w powojennej historii były pomijane milczeniem.

Od września 1939 roku do końca wojny na Wileńszczyźnie pięciokrotnie zmieniali się okupanci, ale po wojnie nie uczono o tym w szkołach. Przypominanie, że na wschód od powojennych granic kiedyś była Polska, nie było poprawnie widziane.

Uciekinierzy i przesiedleńcy poprzez lata nie mogli odwiedzać rodzinnych ziem i wielu z nich do końca życia nie ujrzało opuszczonych w pośpiechu chat, domów i dworów.

Powieść „Rozstajne drogi. Nie ma powrotu do domu" opisuje historię przyjaźni trzech młodych mężczyzn, z pokolenia Kolumbów. Burzliwe dzieje dawnych Kresów stają się tłem i kanwą historii ich rodzin.

W sielski obraz terenów, gdzie wielonarodowościowa ludność żyła we względnej harmonii, wkroczyła polityka i zmieniła wszystko. Poprzez lata zgodnie żyjący sąsiedzi poddani intensywnym działaniom agitatorów stali się dla siebie wrogami.

Na przykładzie jednostkowych historii ludzkich pokazane są przemiany, które zaważyły na życiu setek tysięcy Polaków z Wileńszczyzny.

Fakt, że część bohaterów to postacie autentyczne, uwiarygodnia opowieść.

Na historię narodu składają się losy wszystkich jego dzieci i każdemu z nich należy się pamięć.

Elżbieta Jodko-Kula – z zawodu pedagog i socjoterapeutka, autorka sztuk teatralnych, a także książek dla dzieci i młodzieży, w tym dla dzieci ze spektrum autyzmu i dla dorosłych: „Zdrady i powroty", „Maria Piłsudska. Zapomniana żona", „Ostatnia miłość Marszałka. Eugenia Lewicka", „Zanim zamkniemy drzwi", „Czas niesprawiedliwych". Laureatka konkursu im. Astrid Lindgren, nominowana do nagrody w konkursie literackim. Im Kornela Makuszńskiego i zdobywczyni wielu nagród i wyróżnień w konkursach dramaturgicznych.