Tematem rozprawy są przekształcenia tkanki miejskiej od XVIII wieku do czasów współczesnych. Na przykładzie Poznania oraz innych wybranych miast przeanalizowano, w jakim stopniu kształt przestrzenny danej struktury miejskiej jest zdeterminowany przez indywidualne parametry miejsca (przyrodnicze oraz przestrzenne), a w jakim jest wynikiem przyjętego sposobu rozbudowy.
Zobrazowano w związku z tym dwa biegunowo różne warianty rozwoju struktur miejskich (addytywny i palinosemiotyczny), określono ich standardowe , a także najważniejsze skutki. Obszar badawczy obejmował następujące elementy tkanki miejskiej: kompozycję, , a także zasięg głównych przestrzeni społecznych usytuowanie ważniejszych obiektów ergonomiczności publicznej, a także układ towarzyszących obszarów przyrodniczych.
Na podstawie zaprezentowanych analiz wyrózniono przyczyny dysharmonii i braku kompozycyjnej spójności struktur miejskich. Książka została wzbogacona niebanalnym materiałem ilustracyjnym, w tym rysunkami autora.