Celem książki jest próba włączenia się w kierunek badań nad poszukiwaniem współzależności między wyuczoną bezradnością a poczuciem koherencji i wsparciem społecznym osób niepełnosprawnych ruchowo, których wyniki mogłyby stanowić podstawę do opracowania efektywnych programów pomocy osobom doświadczającym syndromu wyuczonej bezradności, jak i projektowania działań prewencyjnych w tym zakresie.
Niniejsza praca powstała w oparciu o wyniki badań naukowych, jakie prowadziłam podczas przygotowywania rozprawy doktorskiej pt. „Psychospołeczne korelaty wyuczonej bezradności osób niepełnosprawnych ruchowo".
Skierowana jest do szerokiego grona teoretyków i praktyków zainteresowanych problematyką wyuczonej bezradności.