Monografia obejmuje zagadnienia optymalizacji rozmiarów przekroju, kształtu i topologii z zastosowaniem metody części skończonych. Projektowanie konstrukcji o wysokiej sztywności z użyciem optymalizacji strukturalnej przedstawiono zarówno od strony podstaw teoretycznych, jak i w odniesieniu do rzeczywistych algorytmów używanych w inżynierskich systemach komputerowych.
Szczegółowo opisano problem optymalizacji topologicznej, a także specyfikę projektowania z wykorzystaniem poszukiwania formy projektowanego obiektu. Odniesiono się do problemu interpretacji wyników optymalizacji topologicznej.
Przedstawiono autorski biomimetyczny system optymalizacji strukturalnej, umożliwiający specyficzne połączenie przeróżnych rodzajów optymalizacji w jednej procedurze numerycznej. Przedstawiono przykłady optymalizacji strukturalnej wraz z opisem sposobu przeprowadzania obliczeń.