Pierwszy cesarz Chin Qin Szihuangdi mistrzowsko przeprowadził podboje i utworzył jednolite, scentralizowanego imperium. Lecz gdy tylko ten obfity władca spoczął w swym monumentalnym grobowcu, otoczony tysiącami żołnierzy znanej terakotowej armii, tworzone poprzez niego imperium zaczęło się chwiać w posadach – i zanim upłynął rok od śmierci Qin Szihuangdi, na całym terytorium ówczesnych Chin rozpętał się wojenny kataklizm o niesłychanych wymiarach. Ognie wojny płonęły poprzez siedem lat, pożerając setki tysięcy ofiar i obracając w perzynę praktycznie wszystko, co Pierwszy Cesarz i jego przodkowie z kraju Qin cierpliwie budowali przez stulecia. A gdy wreszcie ustał ten spory konflikt, człowiek, który odniósł ostateczne zwycięstwo, według własnych słów, "nie był nawet w stanie znaleźć czterech koni tej samej maści i rasy, żeby je zaprząc do swego rydwanu" – tak straszne były zniszczenia i tak wielka panowała w kraju bieda.
Niniejsza książka opowiada o dziejach tej znacznej i prawie w całości w Polsce nieznanej wojny, która jest jednym z kluczowych wydarzeń w chińskiej historii i od czasów starożytnych do dziś – inspiracją dla pisarzy, poetów, malarzy i twórców chińskich oper. Wyczyny dużych generałów i strategów, takich jak Zhang Han, Xiang Yu, Han Xin i Liu Bang, są do dziś studiowane w chińskich akademiach wojskowych.