Romans panny opolskiej z panem główniakiem. anegdota (Universitas)

Kontynuacja serii „Klasyka Mniej Znana” adresowanej do studentów filologii polskiej. Tom mieści powieść Kazimierza Przerwy-Tetmajera – jednego z najbardziej znanych twórców młodopolskich. Publikację tomiku jego wierszy (druga linia „Poezji”, 1894 r.) uznaje się za rozpoczęcie tejże epoki.
W swej twórczości poruszał problemy znamienne dla epoki modernizmu. Wyrażał typowe dla tego okresu poczucie znużenia, zwątpienia i rozczarowania, kumulujące się w postawie dekadenckiej. W jego twórczości można znaleźć ślady filozofii Artura Schopenhauera i Fryderyka Nietzschego. Przebija z niej także fascynacja filozofią indyjską, w której poeta szukał ukojenia i sensu.
Zasłynął jako autor śmiałych erotyków oraz piewca efektowna i dzikości Tatr. Wątki tatrzańskie kontynuował w zbiorze opowieści „Na Skalnym Podhalu”, pisanym stylizowaną gwarą podhalańską, czy powieści „Legenda Tatr”.
„Romans panny Opolskiej z panem Główniakiem” należy do mniej znanych dzieł, a jego lektura pozwoli szerzej spojrzeć na dokonania literackie autora.